60 poziom zaufania. Jezeli dziecko jest spokojne, przyjmuje płyny, nie jest apatyczne, nie występują inne objawy myśle ze nie wymaga natychmiastowej wizyty lekarskiej. Proszę poić dziecko schlodzonym doustnym płynem nawadniajacymi, małymi łyczkami (np. łyżeczka). W razie nasilenia dolegliwości lub braku poprawy proszę skonsultować Jacek Ławnicki. Kaszel i katar u rocznego dziecka – odpowiada Lek. Krzysztof Szmyt. Uporczywy kaszel u 2,5 rocznego dziecka – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska. Długotrwały kaszel u dziecka po zapaleniu płuc – odpowiada Lek. Izabela Ławnicka. Przewlekły kaszel u 3,5-miesięcznego dziecka – odpowiada Lek. Leokadia Plisiecka. Waga rocznego dziecka Moja roczna córka na badaniu kontrolnym miała wagę 8800g i 75.5 cm, obwód główki 45 cm. Urodziła się z waga 3350g i wzrostem 51 cm. Czy moja córeczka ma niedowage? Je normalnie 5 posiłków dziennie i chodzi od 10 m.ż. jest ruchliwym dzieckiem. So, 27-06-2009 Forum: Zdrowie małego dziecka - chrypka u 1,5 rocznego dziecka Re: chrypka u dziecka badanie kału w kierunku grzybów i innych śmieci robiliśmy w ubiegłym roku po serii wielu antybiotyków, wyszły grzyby drożdżopodobne,przeleczyliśmy małego. do prawidłowego rozwoju dziecka. W pracy przedstawiono trudności diagnostyczno --terapeutyczne u 30-dniowego dziecka zanim doszło do ostatecznego rozpoznania choroby — przetrwałej cukrzycy noworodkowej. Forum Medycyny Rodzinnej 2012, tom 6, nr 6, 291–296 słowa kluczowe: przetrwała cukrzyca noworodkowa, hiperglikemia ABSTRACT Wymienia się także mniej charakterystyczne objawy cukrzycy u dzieci, takie jak: senność, osłabienie, zaburzenia widzenia, bóle mięśni, trudno gojące się rany, choroby intymne – grzybica pochwy, zapalenie napletka. Pierwsze objawy cukrzycy u dzieci mogą wystąpić w każdym wieku. Warto jednak zapamiętać, że cukrzyca typu 1 Odbijanie powietrza po karmieniu piersi. Kiedy dziecko po karmieniu piersią będzie już najedzone, powinniśmy doprowadzić do tego, by mu się odbiło. Jak to zrobić? Obejrzyj nasz film i dowiedz się tego. Lek. Jacek Ławnicki. 82 poziom zaufania. Witam! W opisanej sytuacji konieczne jest wdrożenie kompleksowej diagnostyki. Pt, 30-01-2004 Forum: Zdrowie dziecka - skąd glista ludzka u rocznego dziecka ? Re: Glista u dziecka Test jest bezbolesny , dziecko trzyma w raczce raczke metalowa ,a druga reke daje pani doktor ,ktora jezdzi tak jakby takim "dlugopisem metalowym"po paluszku.Nie boli,nic nie kuje,pipczy a na monitorze pojawiają sie kolejno wymienione pasozyty Gronkowiec złocisty w kale u dziecka – odpowiada Milena Lubowicz Częste, wodniste biegunki, bóle żołądka i brak apetytu – odpowiada Lek. Iwa Dziedzic Luźne stolce i częste bóle brzucha u 4-latki – odpowiada Lek. Iwa Dziedzic Poniżej znajdziesz do nich odnośniki: Poziom kreatyniny i mocznika u 10-letniej córki – odpowiada Lek. Bartosz Małek. Obniżony poziom kreatyniny a możliwe dolegliwości – odpowiada Magdalena Mroczek. Poziom kreatyniny u 2-letniego dziecka – odpowiada Aleksander Ropielewski. Jak odczytać poziom kreatyniny w badaniach? – odpowiada Lek. LymqUCB. Cukrzyca u dzieci to najczęściej ta typu 1, ale coraz młodsi chorują także na cukrzycę typu 2. Jak jest leczona cukrzyca u dzieci? Cukrzyca u dzieci: co to za choroba Cukrzyca jest chorobą metaboliczną, a jej charakterystycznym objawem jest hiperglikemia. Powodują ją zaburzenia wydzielania albo działania insuliny (mogą też występować jednocześnie). Jakie są typy cukrzycy? Podstawowy podział to cukrzyca typu 1 (nazywana często także cukrzycą insulinozależną) oraz cukrzyca typu 2 (cukrzyca insulinoniezależna). Cukrzyca typu 1 dawniej nazywana była cukrzycą młodzieńczą - chorują na nią głównie dzieci i dorośli do 35 roku życia. Cukrzyca typu 2 najczęściej diagnozowana jest u osób starszych, ale dotyka osoby w każdym wieku - mogą na nią zachorować (i coraz częściej tak się dzieje) również dzieci. Istnieją także specyficzne typy cukrzycy: cukrzyca typu MODY (Maturity Onset Diabetes of the Young) - to cukrzyca typu 2, rozpoczyna się przed 25 rokiem życia cukrzyca typu LADA (Latent Autoimmune Diabetes in Adults) - to cukrzyca typu 1, która rozpoznawana jest u osób po 35 roku życia cukrzyca ciężarnych cukrzyca wtórna - cukrzyca współwystępuje z innymi chorobami, nie jest dominująca cukrzyca noworodkowa - to cukrzyca typu 2, dzieli się na cukrzycę przemijającą (pojawia się w 1 tygodniu życia, a ustępuje około 12 tygodnia życia) i na cukrzycę trwałą (rozpoczyna się w pierwszych sześciu miesiącach życia cukrzyca mitochondrialna - cukrzyca typu 2 dziedziczona od matki Cukrzyca typu MODY, cukrzyca noworodkowa i cukrzyca mitochondrialna zaliczane są do cukrzycy monogenowej, czyli takiej, która jest efektem wady jednego genu (cukrzyca monogenowa jest podgrupą cukrzycy typu 2). Cukrzyca typu 1 jest najczęstszym typem u dzieci rasy białej (ponad 90 proc. przypadków). Cukrzyca u dzieci - objawy i leczenie Cukrzyca u dzieci: przyczyny Przyczyny występowania cukrzycy zależne są od jej typu. Na cukrzycę typu 1 nie mamy wpływu, skłonność do jej rozwoju ma podłoże wielogenowe. Nie wiadomo na ile i jakie czynniki środowiskowe mają na nią wpływ, wśród prawdopodobnych wymienia się zakażenia wirusowe, niedobór witaminy D oraz to, co jemy: zboża oraz białko z mleka - kazeinę. Cukrzyca typu 2 - chociaż także zależna od genów - w większym stopniu powiązana jest z naszym stylem życia. Cukrzyca u dzieci typu 1 - związana jest z niedoborem insuliny, co najczęściej powodowane jest niszczeniem przez układ odpornościowy komórek beta wysp trzustkowych (które wytwarzają insulinę) Cukrzyca u dzieci typu 2 - spowodowana jest nadwagą lub otyłością oraz brakiem aktywności fizycznej. W tym przypadku insulina jest produkowana, ale upośledzone jest wydzielanie insuliny i pogłębia się ono z czasem. Objawy cukrzycy u dzieci Najbardziej charakterystyczne dla cukrzycy objawy to: wzmożone pragnienie, wydalanie dużych ilości moczu i wysokie stężenie cukru we krwi. Wśród typowych dla cukrzycy objawów wymienia się także: w okresie wzrostu dziecka masa ciała spada lub utrzymuje się na tym samym poziomie osłabienie pogorszenie ostrości wzroku zakażenia skóry zakażenia grzybiczne (najczęściej obejmują okolice zewnętrznych narządów płciowych) Musimy zrobić dokładne badania, podobne objawy mogą występować przy innych chorobach, nie wskazują w 100 proc., że to cukrzyca u dzieci. Objawy, które mogą wystąpić później (charakterystyczne dla kwasicy i ketozy) to bóle brzucha, nudności i wymioty, a także zaburzenia świadomości i duszności. Cukrzycy typu 2 często towarzyszy także niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby (stwierdza się ją u 25 - 45 proc. chorych). Diagnostyka cukrzycy u dzieci Podstawowym badaniem, które należy wykonać to oznaczenie stężenia glukozy w osoczu krwi pobranym z żyły. Inne badania, które należy wykonać (pomogą także w ustaleniu typu cukrzycy) to oznaczenie przeciwciał przeciwko antygenom wysp trzustkowych (ich wykrycie świadczy o autoimmunizacyjnym podłożu cukrzycy) oznaczenie stężenia insuliny lub peptydu C oznaczenie glukozy w moczu, a także ciał ketonowych - w moczu lub surowicy krwi ocena insulinoodporności oznaczenie hemoglobiny glikowanej Cukrzycę podwójną stwierdza się, gdy u chorych mających objawy charakterystyczne dla cukrzycy typu 2 występują także przeciwciała przeciwko antygenom wysp trzustkowych. Cukrzyca u dzieci: normy Stężenie glukozy we krwi w przypadku cukrzycy przekracza 90 mg/dl Cukrzyca u dzieci: leczenie Gdy wywiad i badania laboratoryjne wskażą cukrzycę, należy wybrać się do diabetologa - to on ustali schemat leczenia. Jeśli stan chorego jest poważny, np. rozwinęła się kwasica ketonowa, niezbędna jest hospitalizacja. Dopiero, gdy stan pacjenta się ustabilizuje, możliwe będzie dobranie leczenia. W leczeniu cukrzycy typu 1 najczęściej wykorzystuje się insulinę, a jej dawka musi być dobrana do konkretnej osoby - jej wieku, masy ciała, aktywności fizycznej czy liczby posiłków. Podawanie insuliny ma związek z jedzeniem, zależy także od rodzaju, którą zdecyduje się wprowadzić lekarz (a dokładniej od szybkości, z jaką działa dana insulina). Insuliny, które działają krótko aplikuje się przed posiłkiem, a pośrednie - rano oraz przed snem. Tzw. Szybko działające analogi insuliny podaje się przed posiłkiem, a długo działające analogi utrzymują stałe stężenie krwi przez cała dobę. Cukrzyca typu 2 nie musi być od razu leczona farmakologicznie, czy przy użyciu insuliny. Jeśli została wykryta dość wcześnie, może wystarczyć odpowiednio dobrana dieta i aktywność fizyczna. Cukrzyca u dzieci: dieta Dieta w cukrzycy jest niezwykle ważna. Warto skonsultować się z dietetykiem klinicznym i z jego pomocą opracować dietę, a także opanować umiejętność dobierania dawki insuliny do kaloryczności posiłku. Przestrzeganie diety jest kluczowe, podstawowym źródłem są węglowodany, trzeba nauczyć się je odpowiednio wybierać. Należy także znać indeks glikemiczny różnych produktów. Dziecko a cukrzyca Warto, aby dziecko od początku było świadome tego, że jest choruje, uczestniczyło w spotkaniach z lekarzem, dietetykiem itp. Jeśli dziecko będzie wiedziało na co choruje i z czym wiąże się ta choroba, wcześniej wyrobi u siebie nawyki, które ułatwią mu kontrolowanie choroby. Będzie wiedziało, jak kontrolować najważniejsze wskaźniki, przyjmować leki lub wstrzykiwać insulinę. Światowy Dzień Walki z Cukrzycą Obchodzony jest co roku 14 listopada - tego dnia urodził się Frederick Banting, który odkrył insulinę. Światowy Dzień Walki z Cukrzycą został ustanowiony przez Międzynarodową Federację Diabetologiczną w 1991 roku (w 70. rocznicę tego wydarzenia). W Polsce w czerwcu obchodzony jest także Ogólnopolski Dzień Diabetyka. Przeczytaj także: Kto ma lepiej: ty czy twoje rodzeństwo? Kolejnością narodzin wytłumaczysz cukrzycę, chore dziąsła, długi i brak szczęścia w miłości Mają troje dzieci, a każde przewlekle chore na coś innego. Jak radzą sobie z codziennym życiem w Polsce? [FOTOREPORTAŻ] Niedożywione dzieci? W Polsce więcej jest tych z nadwagą. Profesor: Celem już nie jest redukcja wagi, a zatrzymanie otyłości Bibliografia: Cukrzyca u dzieci i młodzieży, Joanna Nazim, Jerzy Starzyk [w:] Pediatria tom II, redakcja naukowa Wanda Kawalec, Ryszard Grenda, Helena Ziółkowska, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013, str. 881-887 Cukrzyca, Elżbieta Piontek, Joanna Brett-Chruściel, Daniel Witkowski, Artur Kuś [w:] Pediatria. Podręcznik do Państwowego Egzaminu Lekarskiego i egzaminu specjalizacyjnego, redakcja Anna Dobrzańska, Józef Ryżko, Elsevier Urban & Partner, Wrocław 2004 (dodruk 2010), str. 401-426 Cukrzyca u dzieci to najczęstsza choroba przewlekła wieku rozwojowego. Co gorsza, z każdym rokiem liczba zachorowań u dzieci wzrasta. Sprawdź, jakie są objawy cukrzycy u dzieci, co ją wywołuje, a także jak można rozpoznać chorobę. Czy dzieci chorują na cukrzycę? Cukrzyca jest grupą chorób metabolicznych, które manifestują się hiperglikemią, czyli podwyższonym stężeniem glukozy we krwi. Długotrwała hiperglikemia jest wyjątkowo niebezpieczna dla organizmu, gdyż może doprowadzić do trwałego uszkodzenia wielu narządów, zwłaszcza oczu, nerek i serca. Z danych epidemiologicznych wynika, że na całym świecie na cukrzycę mogą chorować 422 miliony osób. Szacuje się, że co 11 osoba dorosła ma zdiagnozowaną cukrzycę. Choroba występuje także u dzieci. Stała się najczęstszym schorzeniem przewlekłym wieku rozwojowego. Cukrzyca wykrywana jest nawet u niemowląt i nastolatków. Co gorsza, z każdym rokiem liczba przypadków cukrzycy u dzieci wzrasta. Szacunki NFZ podają, że do 2025 roku liczba pacjentów chorych na cukrzycę i nadciśnienie wzrośnie o blisko 35 proc. Jeśli chodzi o dzieci, to samo źródło podaje, że ,,w 2018 r. cukrzycę typu I miało blisko 22 tys. dzieci i młodzieży do 18 roku życia" ( Przyczyny cukrzycy u dzieci. Czy choroba ta może być dziedziczona? Przyczyną cukrzycy u dzieci jest defekt wydzielania lub działania insuliny – hormonu produkowanego przez komórki beta trzustki, który obniża stężenie glukozy we krwi. Organizm zdrowej osoby produkuje insulinę w odpowiednim ilościach, co skutkuje zaopatrywaniem komórek w niezbędną energię, pozyskiwaną między innymi z glukozy, a co za tym idzie regulacją glikemii. Po zjedzeniu posiłku poziom glukozy we krwi wzrasta. Wówczas komórki beta trzustki produkuję insulinę, która umożliwia metabolizm glukozy i w ten sposób zapewnia energię niezbędną do wykonywania codziennych czynności. Jeśli stężenie glukozy spada, organizm przestaje wydzielać insulinę, a zamiast niej wydziela inne hormony, które podnoszą stężenie glukozy do odpowiedniego poziomu. U dziecka chorego na cukrzycę mechanizm ten zawodzi. Czy dziecko może odziedziczyć cukrzycę? Czynniki genetyczne mogą wpływać na zwiększone predyspozycje do wystąpienia cukrzycy. Źródła podają, że ,,ryzyko rozwoju cukrzycy typu 1 u dzieci jest 3 razy większe, gdy choruje na cukrzycę typu 1 ojciec. Zwiększa się również, gdy choruje rodzeństwo.” ( Objawy cukrzycy u dzieci - czy zawsze są typowe? Cukrzyca u dzieci objawia się zazwyczaj: wielomoczem (poliurią), wzmożonym pragnieniem (polidypsją), wzmożonym lub osłabionym łaknieniem, spadkiem masy ciała. Wymienia się także mniej charakterystyczne objawy cukrzycy u dzieci, takie jak: senność, osłabienie, zaburzenia widzenia, bóle mięśni, trudno gojące się rany, choroby intymne – grzybica pochwy, zapalenie napletka. Pierwsze objawy cukrzycy u dzieci mogą wystąpić w każdym wieku. Warto jednak zapamiętać, że cukrzyca typu 1 manifestuje się u dzieci w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym, zaś cukrzyca typu 2 u nastolatków. Groźnym objawem natomiast jest kwasica ketonowa, gdyż stanowi powikłanie nieleczonej cukrzycy. Kwasica ketonowa jest zespołem przemiany węglowodanowej, tłuszczowej, białkowej oraz gospodarki wodno-elektrolitowej i równowagi kwasowo-zasadowej. Jest to wynik nagłego i dużego niedoboru insuliny. Jakie są objawy skórne cukrzycy u dzieci? Niewystarczająco szeroko omawianymi objawami cukrzycy u dzieci są objawy skórne. Zakażenia zarówno bateryjne, jak i grzybiczne są powszechne przy tym schorzeniu. Wielu chorych cierpi na grzybicę międzypalcową. Hiperglikemia utrudnia gojenie ran, co ułatwia rozwój bakteriom, a to z kolei może prowadzić do czyraków i innych groźniejszych chorób, jak np. róża zgorzelinowa lub pęcherzowa. Innym objawem świadczącycm o tym, że glikemia chorego nie jest w normie może być stwardniała skóra. Pojawiają się także pęcherzyki wypełnione surowicą i rumieniowe ogniska w okolicy stawów. U dziecka z cukrzycą często występują także zajady, które się nie goją. Na czym polega cukrzyca typu 1 u dzieci? Wymienia się dwa podstawowe powody niewłaściwej regulacji glukozy w organizmie, skutkujące hiperglikemią. Jeden z nich wynika z tego, że komórki beta trzustki nie produkują insuliny w odpowiedniej ilości, a drugi z tego, że insulina jest wydzielana w odpowiedniej ilości, ale tkanki organizmu nie są wrażliwe na jej działanie. W pierwszym przypadku diagnozuje się u dzieci cukrzycę typu 1 (inaczej cukrzycę insulinozależną), zaś w drugim cukrzycę typu 2. Wśród dzieci i młodzieży w Polsce dominuje cukrzyca typu 1, która jest chorobą autoimmunologiczną, uwarunkowaną genetycznie. Stanowi ona zdecydowaną większość wszystkich przypadków zachorowań. W przebiegu schorzenia dochodzi do nieprawidłowej odpowiedzi immunologicznej. Organizm dziecka produkuje przeciwciała, które niszczą trzustkę, prowadząc do wyniszczenia komórek odpowiedzialnych za produkcję insuliny. Cukrzyca typu 1 u dzieci może rozwinąć się w każdym wieku. Średnio jest wykrywana od 6 miesiąca życia do okresu wczesnej dorosłości. Co warto podkreślić, cukrzyca u niemowlaka, który nie ukończył 6. miesiąca życia zazwyczaj jest wynikiem mutacji genetycznych. Jak objawia się cukrzyca typu 2 u dzieci i młodzieży? Zdecydowanie rzadziej wykrywa się cukrzycę typu 2 u dzieci. Warto jednak podkreślić, że w większości przypadków cukrzyca typu 2 jest wykrywana u nastolatków. Pierwsze symptomy zazwyczaj pojawiają się w okresie dojrzewania lub w drugiej dekadzie życia. Średnia wieku w momencie rozpoznania choroby wynosi ok. 13,5 roku. Cukrzyca typu 2 nie jest uwarunkowana genetycznie. Za jej rozwój w dużej mierze odpowiadają czynniki środowiskowe, zwłaszcza niewłaściwa dieta. Ten typ choroby dotyka głównie osoby z nadwagą i otyłością. Z uwagi na zwiększenie częstości występowania nadwagi i otyłości wśród dzieci i młodzieży, rośnie też ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2. Jak rozpoznać cukrzycę u dziecka? Na czym polega diagnostyka? Obecność wymienionych objawów nie wystarczy do rozpoznania cukrzycy u dziecka. Konieczne jest wykonanie badań diagnostycznych. W pierwszej kolejności wykonuje się badania laboratoryjne na oznaczenie stężenia glukozy we krwi. Badania krwi należy wykonać na czczo. Poziom cukru we krwi u dziecka powinien wynosić 70-99 mg/dl. Jeśli przekracza 126 mg/dl, daje to lekarzowi podstawy do zdiagnozowania cukrzycy. Przy wartościach powyżej 99 mg/dl stwierdza się jedynie podwyższony cukier u dziecka. W razie wątpliwości wykonuje się doustny test obciążania glukozą, który polega na oznaczeniu stężenia glukozy na czczo, a następnie 2 godziny po podaniu dziecku 1,75 glukozy na kilogram masy ciała. Za normę uznaje się stężenie do 140 mg/dl, zaś o cukrzycy świadczy glikemia wynosząca powyżej 200 mg/dl dwie godziny po podaniu glukozy. W diagnostyce cukrzycy u dzieci wykonuje się także inne badania, badanie kreatyniny, jonogram, próby wątrobowe, gazometrię w celu oceny stopnia zaburzeń gospodarki kwasowo-zasadowej, badanie ogólne moczu w celu oceny glukozurii oraz ketonurii. Na czym polega leczenie cukrzycy u dzieci? Czy choroba ta jest wyleczalna? Leczenie cukrzycy u dzieci i nastolatków na przede wszystkim na celu dbałość o ich prawidłowy rozwój (zarówno psychiczny, jak i fizyczny), jakość życia, a także zapobieganie wystąpieniu ostrych i przewlekłych powikłań tej choroby. Co wpływa na to, jaki rodzaj leczenia zostanie obrany przez lekarza? Jest to przede wszystkim: typ cukrzycy, wiek dziecka, potrzeby, predyspozycje i możliwości dziecka. Leczenie cukrzycy u dzieci i młodzieży polega głównie na zastępowaniu insuliny lub podawniu innych doustych leków przeciwcukrzycowych. Dodatkowo niezbędne jest ciągłe monitorowanie glikemii u dziecka, edukowanie i uświadamianie rodziców/opiekunków na temat zdrowego stylu życia oraz ogólnej profilaktyki cukrzycy (o której piszemy w dalszej części artyułu), a także samych aspektów choroby i np. obliczania dawak insuliny, używania pompy insulinowej, odczytywania wyników na sensorach do mierzenia glukozy, postępowania w przypadku infekcji, hipoglikemii czy hiperglikemii u dziecka, itd. Lista umiejętności do opanowania w przypadku dziecka-diabetyka, a także proces jego pielęgnacji są zatem dość skomplikowane. Czy cukrzyca u dzieci jest wyleczalna? Ciągły rozwój medycyny sprawia, że powstaje coraz więcej nowych preparatów insulinowych. Postęp w zakresie leczenia cukrzycy umożliwia dobór bardziej indywidualnej metody insulinoterapii. Te działania pomagają w leczeniu cukrzycy u dzieci, jednak wciąż nie są w stanie skutecznie wyleczyć. Aby wyrównywać poziom glikemii u dzieci, stosuje się podawanie insuliny najbardziej zbliżonej do jej fizjologicznej sekrecji. Odbywa się to poprzez iniekcje skórne lub przy użyciu pompy insulinowej, (która - należy zaznaczyć - jest refundowana osobom chorym na cukrzycę do 26. roku życia.). Warto przy tym wspomnieć o normach insuliny u dzieci. M. Myśliwiec w swoim artykule ,,Cukrzyca u dzieci..." podaje, że - dobowe zapotrzebowanie na insulinę u dzieci wynosi 0,6–0,75 j./kg/d., natomiast w okresie dojrzewania — 1,5–2,0 j./kg/d. Jak można przeczytać w ,,Insulinoterapia i osobiste pompy insulinowe…” (Pańkowska, 2003) insulinoterapia przy użyciu pomp insulinowych uznawana jest za najlepszy sposób terapii cukrzycy typu 1, pozwalając na wyrównanie poziomu cukru we krwi oraz zmniejszając ryzyko wystąpienia hipoglikemii. Dodatkowo jest dużo bardziej komfortowa niż stosowanie zastrzyków podskórnych. Autorzy ,,Osobistej pompy insulinowej u 7-tygodniowego niemowlęcia z cukrzycą noworodkową” (2006) podają, że noworodki z rozpoznaną cukrzycą mogą być bezpieczne i skutecznie leczone przy pomocy pompy insulinowej. Cukrzycę u małych dzieci łatwiej leczyć za pomocą wspomnianego urządzenia niż u tych starszych, w wieku szkolnym, ponieważ to wymaga od nich większej motywacji i świadomości. Jest to zatem znacznie bardziej problematyczne, dlatego decyzję o typie leczenia podejmuje lekarz wraz z rodzicami chorego dziecka. Obecnie na rynku są dostępne sensory, dzięki którym możliwe jest nieprzerwane monitorowanie glikemii u dzieci. Takie czujniki mają postać elektrod wstrzykiwanych pod skórę, które mierzą poziom cukru we krwi. Wyniki można odczytać przykładając urządzenie z uprzednio zainstalowaną aplikacją do miejsca, w którym znajduje się elektroda. Smartfon pomocny w monitorowaniu poziomu glukozy? Oczywiście! Jest to bardzo korzystne rozwiązanie, choć niestety dość kosztowne. Kluczem do prawidłowego leczenia cukrzycy jest odpowiednio przeprowadzina diagnostyka. Czasem zamiast insulinoterapii stosuje się doustne podawanie leków przeciwcukrzycowych. Jak widać, istnieją liczne metody leczenia cukrzycy u dzeci. Mali pacjenci muszą również przebywać pod stałą opieką diabetologa, przechodzić systematyczne badania i kontrole, a także monitoring w kierunku powikłań i chorób współistniejących. Profilaktyka cukrzycy u dzieci. Co zrobić, by opóźnić jej rozwój? Okazuje się, że obecnie nie ma żadnego sprawdzonego sposobu na to, aby zapobiec lub chociażby opóźnić wystąpienie cukrzycy typu 1 u dzieci. Profilaktyka przy tego typu chorobie nie jest możliwa zarówno wśród ogólnej populacji, jak i u osób szczególnie narażonych na jej wystąpienie (znajdujących się w tzw. grupach ryzyka). Sytuacja wygląda zupełnie inaczej w przypadku cukrzycy typu 2. Tutaj możliwe i zalecane jest podejmowanie różnych działań, które mogą zapobiec lub opóźnić jej wystąpienie u dziecka. Jesteś rodzicem lub opiekunem? Oto, co zakłada profilaktyka cukrzycy typu 2 u dzieci: Po pierwsze regularna aktywność fizyczna. Zachęć swoje dziecko do sportu. Może to być bieganie, jeżdzenie na rowerze, pływanie, gimanastyka, sporty walki, a może balet? Pamiętaj, że aktywność musi być dostosowana do wieku i możliwości dziecka. Przede wszystkim postaw na to, co lubi Twoja pociecha, by aktywność stała się przyjemnością. Ruch zmniejsza ryzyko wystąpienia otyłości, a to z kolei zapobiega cukrzycy typu 2. Jeśli dziecko nie chce ćwiczyć, prowokuj różne sytuacje, które zmuszą go do porusznia się, z nim przystanek wcześniej, jeśli jedździsz komunikacją miejską, by przejść spacerem dłuższy odcinek drogi, Dieta - to słowo klucz. Zadbaj o zdrowe, regularne i pełnowartościowe posiłki dla swojego dziecka. Najlepiej postaw na składniki o niskim idenksie glikemicznym. Staraj się unikać wysokoprzetworzonej żywności. Podczas przygotowywania posiłku wybieraj raczej gotowanie i pieczenie zamiast smażenia (szczególnie na głębokim tłuszczu). Ogranicz spożycie cukrów prostych i dużej ilości soli w niezdrowych przekąskach. Ponadto - czytaj etykiety. Te wszystkie działania z pewnością poprawią stan zdrowia Twojego dziecka i całej rodziny, a także zmniejszą ryzyko zachorowania na cukrzycę typu 2 i inne choroby. Witam, Moja corka 21 stycznia br. skonczyla rok. Od pewnego czasu martwi mnie,ze przestala plakac czy wogole sygnalizowac ze trzeba jej zmienic pampers. Poza tym, jest w sumie spokojnym dzieckiem,zawsze byla. Czesto sie smieje i lubi sie wyglupiac. Ale sa rzeczy ktore mnie martwia, poza tym co powyzej gdy przypadkowo upadnie i polozy sie na plecach, nie podnosi sie. Dzieje sie tak rowniez wtedy, gdy specjalnie poloze ja na plecach, na podlodze, czy sofie... Porusza rekoma i nogami, gaworzy, jesli dam jej zabawke do reki-bawi sie...Ale nie wstaje... Potrafi tak lerzec nawet ponad 30 minut. Wiecej, ja nie wytrzymuje. Podaje jej reke, podnosi sie do siadu i bawi sie jakby nic sie nie stalo. Ale gdy po pieciu minutach zabawy, poloze ja znowu na plecy, znowu nie wstaje. Myslalam ze cos ja boli-ale na to nie wyglada. Mieszkam w Niemczech i nie do konca wiem jak opowiedziec moje obawy lekarzowi. Ale jesli powinnam to wezme kogos do tlumaczenia. Nie wiem, czy jest sie czym martwic...wlasnie siedzi i sie bawi jakby nigdy nic. Dodam ze jeszcze nie chodzi sama. podciaga sie tylko na raczkach i daje sie prowadzic, ewentualnie raczkuje. Reaguje rowniez pozytywnie na muzyke...tanczy , klaszcze, stara sie spiewac. Przy jedzeniu, zadko potrafi siedziec spokojnie, klaszcze i sie wierci, czasem dla zabawy wypluwa. Ale bardzo chetnie je, nigdy nie bylo problemu. Nie jest wiec niejadkiem. Martwi mnie jednak, to lezenie na plecach... Czasem zdarza sie, choc nie wiem czy to nie moje wyobrazenia...ze podkurcza raczkeTak jakby chciala zlapac sie za wlasny nadgarstek tej samej reki :/ Poza tym , jest ciekawskim dzieckiem, choc nigdy nie bierze do buzi przedmiotow, tylko raczki-ale dopiero od momentu gdy zaczely jej wychodzic zabki. Czesto tez uderza raczkami, klepiac stol, przedmioty czy w nas. Nie wiem co mam myslec, mialam juz wczesniej wrazenie ze, corka rozwija sie troszke wolniej niz inne dzieci, raczkowac tez zaczela pozno(10-11 miesiac)-ale w koncu kazde dziecko jest inne... Ale teraz , mimo iz uczy sie nowych rzeczy, nasilaja sie tez takie wlasnie dziwaczne zachowania...Czasem gdy jest niezadowolona, a ja zmieniam jej pieluche, napreza cale cialo i opiera je na glowie wyginajac je maksymalnie... Jak mowilam juz, nie wola ze trzeba jej zmienic pieluche,ale rowniez nie zawsze wola ze jest glodna czy chce jej sie pic. Wszystko robie na czas. Ale gdy widzi ze przygotowuje jej posilek, zaczyna postekiwac a czasem nawet plakac, jakby nie mogla juz wytrzymac z glodu. Dopiero wtedy, daje do zrozumienia ze mam sie pospieszyc. Bede wdzieczna za odpowiedz, lub porade co mam robic Pytanie nadesłane do redakcji Czy 2,5-letnie dziecko może zachorować na cukrzycę i jakie czeka go leczenie? Odpowiedziała dr med. Joanna Nazim Klinika Endokrynologii Dzieci i Młodzieży Katedry Pediatrii Polsko-Amerykański Instytut Pediatrii w Krakowie Cukrzyca może pojawić się u dziecka w każdym wieku. Jeszcze kilkanaście lat temu cukrzyca u najmłodszych dzieci rozwijała się wyjątkowo rzadko. Ostatnio jednak zapadalność na tę chorobę u dzieci do 5. roku życia bardzo szybko wzrasta. Najczęstszą postacią cukrzycy u dzieci w wieku powyżej 6. miesiąca życia jest cukrzyca typu 1, spowodowana znacznym niedoborem insuliny, który jest następstwem autodestrukcji (samozniszczenia) wysp trzustkowych produkujących ten hormon. Insulina jest substancją wydzielaną do krwi przez tzw. komórki beta wysp trzustki, niezbędnym do prawidłowego przyswajania przez różne tkanki organizmu glukozy pochodzącej ze spożytych węglowodanów, a także do produkcji białka i tłuszczu budujących rosnący organizm. Pierwszymi objawami budzącymi podejrzenie rozwijającej się cukrzycy są: wielomocz (częste oddawanie dużych objętości moczu, także w nocy) wzmożone pragnienie i picie dużej ilości płynów chudnięcie. U małych dzieci można też zauważyć narastające osłabienie, niechęć do zabawy, nadmierną senność. Objawy te często pojawiają się w czasie lub bezpośrednio po przebytej infekcji np. układu oddechowego. Jeżeli trzustka wydziela zbyt mało insuliny lub całkowicie przestaje ją produkować, jedyną metodą leczenia jest zastosowanie insuliny. Insulina jest podawana w formie wstrzyknięć za pomocą specjalnych wstrzykiwaczy, tzw. piór insulinowych, lub w postaci ciągłego podskórnego wlewu z użyciem osobistej pompy insulinowej. Ilość podawanej codziennie insuliny, częstość i pora jej wstrzyknięć są zmienne i zależą od liczby spożywanych przez dziecko posiłków, ich wielkości i składu oraz od trybu życia dziecka i ewentualnej obecności dodatkowych chorób. Żywienie jest więc obok insulinoterapii bardzo istotnym elementem leczenia. Posiłki powinny dostarczać ilości energii niezbędnej do prawidłowego wzrostu dziecka i utrzymania masy ciała należnej do wzrostu. W komponowaniu posiłków zaleca się przestrzeganie zasad tzw. zdrowego żywienia i unikanie spożywania tzw. węglowodanów prostych. Odpowiedni dobór dawek insuliny do zmieniających się potrzeb dziecka ma na celu utrzymanie stężenia glukozy we krwi jak najbliższego wartościom prawidłowym, celem unikania niekorzystnego wpływu nadmiaru, jak i niedoboru glukozy na funkcje różnych narządów ciała. Piśmiennictwo: ISPAD Clinical Consensus Guidelines 2009, Compendium. Pediatric Diabetes, 2009; 10 (Supl. 12). Zalecenia kliniczne dotyczące postępowania u chorych na cukrzycę 2011. Stanowisko Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego. Diabetologia Praktyczna, 2011; 12 (Supl. A).

cukrzyca u rocznego dziecka forum